De rúas e santuarios

 As duras condicións metereolóxicas deste comezo de decembro dificultaron moito o desenvolvemento dos traballos, pero a actividade arqueolóxica continúa arestora no forte da gándara. E con novidades que, en certo senso, cambian un pouco a imaxe que ata agora tiñamos do campamento.

Unha delas é, como todo parece indicar, que a Vía Principalis, a arteria fundamental na traza urbana do lugar, ademais de estar pavimentada e ter os seus propios sistemas de recollida e evacuación de pluviais, tal que as nosas de hoxe en día, estaba porticada. É dicir, que os edificios que se abrían a unha e outra beira tiñan soportais. Resulta emocionante pensar que esa tradición tan característica das  cidades galegas, a de rúas asoportaladas, ten unha antiguedade de case 2.000 nos e que, seguramente, Ciadella foi un dos seus primeiros exemplos.

Basa de columna dun soportal atopada in situ na beirarrúa da Vía Principalis

As construcións da beira Norte da Vía eran edificacións de carácter nobre, as máis senlleiras do campamento. Agora estamos actuando sobre o Principia, escavado polo lembrado José Manuel Caamaño a finais do século pasado. É un conxunto de dependencias que forman unha gran estrutura que podemos entender como o corazón do campamento. Nel situábese o cuartel xeral, o arquivo e administración e outras funcións imprescindibles, entre as que destaca o aedes, un pequeno santuario onde se situaban as aras dedicadas ás divinidades protectoras do forte e a unidade militar, e se custodiaban os estandartes e os trofeos conquistados ao inimigo. A cerna, o núcleo, o auténtico centro simbólico do forte remano de Ciadella.

O Aedes en procedo de reescavación e limpeza

Restos arqueolóxicos do Principia